«Тағдыр» – ұлтжанды қаһарманды биік өреге көтерген роман. Ол қазақ әдебиетінің өз қойнауынан шыққан туынды. Басқа тілдерге аударғанда ғана бағы ашылатын кейбір шығармалардай, батыс я Латын Америкасы романы үлгісі бойынша пішілмеген. «Тағдырды» оқып отырғанда қазақтың кең даласына сүңгіп кеткендей рахат кешесін. Автор, әсіресе, Мұхтар Әуезов дәстүрін (дәуірді тұтас тұлғасымен суреттеу, көшпенді өмірдің өзіндік поэзиясын, сән-салтанатын жырлау, сөз құдіретіне бас ию, т.т.) берік ұстанған. «Абай жолы» таптық талдаудан асып түсіп, қазақ елдігін, сыр-сипатын бар аумағымен көрсеткен үздік шығарма болса, Қабдеш те бұл мәселеге ерекше мән берген. Бағзы біреулерше қанаушылар мен қаналушылар арасындағы теке-тіресті сағыздай созудан аулақ болған.
«Социалистік Қазақстан» 8-қыркүйек, 1990-жыл
